ماه رمضان آمد ای یار قمر سیما

ماه رمضان آمد ای یار قمر سیمابربند سر سفره ، بگشای ره بالاای یاوهٔ هر جایی وقت است که بازآییبنگر سوی حلوایی ، تا کی طلبی حلوا ؟یک دیدن حلوایی زانسان کندت شیرینکه شهد ترا گوید: « خاک توم ای مولا »بر یاد لب دلبر ، خشکست لب مهترخوش با شکم خالی ، می‌نالد چون سرناخالی شو و خالی بِه ، لب بر لب نابی نِهچون نی زدمش پر شو ، وانگاه شکر می‌خاگر توبه ز نان کردی ، آخر چه زیان کردی ؟کو سفرهٔ نان‌افزا ؟  کو دلبر جان افزا ؟ای مستمع این دم را ، غریدن سیلی دانمی‌غرد و می‌خواند ، جان را بسوی دریابستیم در دوزخ ، یعنی طمع خوردنبگشای در جنت ، یعنی که دل روشنتا سفره و نان بینی ، کی جان و جهان بینیرو جان و جهان را جو ، ای جان و جهان من ... بخشی از ترجیعات دیوان شمس مولانا  التماس دعا ...