در دلت چیست ، عجب ، که چو شکر می‌خندی؟

سلام به همه ی دوستان عزیز ، امیدوارم ایام به کام باشه و لبخند بر لبتون و در دلتون جاری . این غزل رو تقدیم می کنم به دوست عزیز جناب حمید ، و امیدوارم همیشه شارژ و خوشحال ببینمشون . و تقدیم به همه ی دوستانی که این روزها خوشحالند و امیدوار ... در دلت چیست ، عجب ، که چو شکر می‌خندی؟ دوش شب با که بُدی که چو سحر می‌خندی؟ ای بهاری که جهان از دمِ تو خندان است در سمن زار شکفتی ، چو شجر می‌خندی آتشی از رخ خود در بت و بتخانه زدی و اندر آتش بنشستی و چو زر می‌خندی مست و خندان ز خرابات خدا می‌آیی بر شر و خیر جهان همچو شرر می‌خندی همچو گل ، ناف تو بر خنده بریده‌ست خدا لیک امروز ، مها ، نوع دگر می‌خندی باغ با جمله درختان ز خزان خشک شدند ز چه باغی تو که همچون گل‌تر می‌خندی ! بوی مُشکی تو که بر خِنگِ هوا می‌تازی آفتابی تو که بر قرص قمر می‌خندی در حضور ابدی شاهد و مشهود تویی بر ره و رهرو و بر کوچ و سفر می‌خندی از میان عدم و محو برآوردی سر بر سر و افسر و بر تاج و کمر می‌خندی دو سه بیتی که بمانده‌ست بگو مستانه ای که تو بر دل بی‌زیر و زبر می‌خندی مولانا راستی .. ممنون از گنجور